Posadzka ukształtowana jest na podstawie trzech elementów. Kostki betonowej o różnych odcieniach, która zmieniając skalę formuje odpowiednie kształty, cegły układanej poprzecznie, formującej organiczne kształty oraz ostatecznie metalowych kwietników wypełnionych zielenią. Ostatni element posiada fantazyjną formę lecz nie wymaga wzmożonej opieki będąc zwykłym trawnikiem. W porach roku, gdzie zieleń traci swą szlachetną formę spośród niej wyłania się atrakcyjna metalowa forma.

Ostatnim dodatkiem jest stworzenie nowoczesnej formy ogródka społecznego. Konieczna lecz nieciekawa forma śmietnika otrzymuje interesująca formę ażurową, która jest konstrukcją wsporczą dla przenośnych doniczek. Te same doniczki wykorzystane są jako podokienniki tworząc element architektoniczny. Mieszkańcy mogą pod własnymi oknami hodować rośliny, które później zdobić będą wspólne podwórko.

Myślą przewodnią, która nadała kształt ostatecznej formie zagospodarowania ślepej ściany była chęć doświetlanie podwórka. Zastosowanie na ścianie jasnej, odbijającej światło glazury oraz prostej instalacji naśladującej ramy okienne wypełnione lustrami to sposób na rozwiązanie problemu niedoświetlenia tej przestrzeni. Ten prosty zabieg doda też nieco przestrzenności temu niewielkiemu podwórzu. W nocnej odsłonie, dwie takie ramy zostają podświetlone lampami led, przez co mieszkańcy mogą odnieść wrażenie, że w tej ścianie mieszkają sąsiedzi.

Występujące na posadzce stalowe instalacje są wielofunkcyjne. To zabawa = huśtawka, wspinanie się, sport = drążki do ćwiczeń oraz trzepak, ławki. Jednakowe formy stalowe zostały użyte przy zadaszeniu miejsca na  gromadzenie odpadów. Takie profile to także miejsce na dodatkowe oświetlenie, które zapewnia bezpieczeństwo.

Projektowana posadzka to standardowa kostka brukowa, jednak jej monotonny charakter zostaje przełamany głównym akcentem kolorystycznym na podwórku- czerwona gumowa powierzchnia bezpieczna usytuowana pod huśtawkami oraz występującymi na skrajach podwórka trawnikami.

Ze względu na niedoświetlenie oraz niewielką powierzchnie, dodatkowa zieleń wprowadzona zostaje jedynie poprzez zieloną ścianę – siatkę pokrytą bluszczami.

Charakteru całemu projektowi dodaje napis na ślepej ścianie, wykonany również jak ramy okienne ze stali.

Aktualnie na murach całej ulicy Włókienniczej odnajdziemy przeróżne formy przekazu wykonane przez ludzi, którzy utożsamiają się z Łódzkim Klubem Sportowym. To właśnie ta tożsamość miejsca. Z szacunku do istniejących tam tradycji napisów na murach powstaje niezniszczalny skrót : ŁKS, w innej niż dotychczas spotykanej na murach formie . Są to litery w alfabecie Władysława Strzemińskiego, lubianego i znanego aktualnie łodzianom m.in. z logo Miasta Łodzi. To forma ekspresji, która przypadnie do gustu kibicom, gdyż zostanie uhonorowany ich ulubiony klub, a ich potrzeba oznajmienia tego światu zostaje zaspokojona w tym miejscu już na etapie projektu.